Παρασκευή 28 Σεπτεμβρίου 2012

Σήμερα γα...σημέρα γάμος γίνεται!!!

"Πίσω απο κάθε γάμο κρύβεται μια μοναδική ιστορία αγάπης..." διάβασα σε ένα site για γάμους και δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω, αλλά και να εμπλουτίσω:  "Πίσω από κάθε γάμο, κρύβεται ένα μοναδικό και πανέμορφο ταξίδι που ξεκινάει σχεδόν κάθε άνθρωπος στην ζωή του, αλλά λίγοι είναι αυτοί οι τυχεροί που θα φτάσουν πραγματικά στον προορισμό τους. Αν η καρδιά είναι το πλοίο και ευτυχία ο προορισμός του, τότε ο γάμος είναι το ναυάγιο που παθαίνεις δυο μίλια πριν φτάσεις στο λιμάνι....

...και έχει και τρικυμία....


...και καρχαρίες που έχουν να φάνε είκοσι μέρες ο καθένας..."



Καρχαρίες που στα πτερύγιά τους διαβάζεις λέξεις όπως: "πεθερά", "παιδιά", "οικογενειακές υποχρεώσεις" και άλλα ωραία πράγματα. Κοινώς δεν γλιτώνεις....


Είναι εύκολο παρόλα αυτά, να υπερασπιστεί κανείς τα θετικά που προσφέρει ένας γάμος, όπως πολιτικές διευκολύνσεις, συντροφικότητα και κάποιες άλλες χαζομαρούλες, είναι όμως αντίστοιχα εύκολο να δει κανείς οτι όλα αυτά έρχονται με ένα τίμημα. Παρόλα αυτά σκοπός του κειμένου αυτού δεν είναι να σχολιάσει τον γάμο σαν θεσμό, αλλά την έναρξη αυτού με το γνωστό σε όλους άλυτο "μυστήριο" του γάμου και με ότι προετοιμασίες αυτό συνεπάγεται. Ο όρος "μυστήριο" γάμου εδώ έχει διτή σημασία: Απο την μία είναι ένα θρησκευτικό "μυστήριο", μια τελετουργία που πραγματοποιείται εδώ και δεκάδες χρόνια. Απο την άλλη, για μένα είναι "μυστήριο" που ακόμα το ανεχόμαστε. Ας δούμε παρακάτω τα υποχρεωτικά μαζί με κάποια προαιρετικά βήματα που οδηγούν απο την εργένικη ζωή στην σκλαβ..εε στον γάμο. Προειδοποιώ έχω κάνει εκτενή ανάλυση... Θα μπορούσε να μπει στο wiki αυτό το κείμενο για το γάμο.


Απόφαση και Πρόταση

Παίρνεις λοιπόν απόφαση οτι θές να παντρευτείς την καλή σου. Το πρώτο πράγμα που πρέπει να σκεφτείς με το που περνάει απο το μυαλό σου κάτι τέτοιο, είναι αν έχεις λεφτά. Κατά μέσο όρο, αν έχετε γύρω στα δέκα χιλιάρικα για πέταμα και άλλα τόσα οι δικοί σας, τότε προχωράς (όχι αν έχεις λιγότερα, γιατί δεν θέλουμε να μας πει και φτωχούς ο περίγυρός μας). Πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνεις είναι να αγοράσεις ένα διαμαντένιο δαχτυλίδι (γιατί τίποτα δεν λέει "σ'αγαπώ" όσο ένα πανάκριβο δαχτυλίδι) και να οργανώσεις μια εμετική ρομαντική περίσταση κατά την οποία θα κάνεις την πρόταση στην αγαπημένη σου. Εδώ να ενημερώσω τους αγαπητούς αναγνώστες οτι η ιστορία με το μονόπετρο έχεις τις ρίζες της στην Ιταλία του 15ου αιώνα. Οι Ιταλοί φίλοι μας λοιπόν, πίστευαν οτι οι "φλόγες τις αγάπης", ήταν αυτές που δημιουργούσαν τα πολύτιμα πετράδια και άρα ήταν το καλύτερο σύμβολο έρωτα. Εγώ επιπλέον πιστεύω οτι τα "παντζάρια του μίσους", σε συνεργασία με τις "πορδές της φιλαργυρίας" οδήγησαν στην εμπορική εκμετάλλευση αυτού του τόσο όμορφου εθίμου. Πεντακόσια χρόνια μετά, ακόμα πληρώνουμε τις αρχιδιές των Ιταλών, γαμώ την γκλάβα τους, γαμώ.

Όπως και να 'χει, αγοράζεις το μονόπετρο και με τον έναν ή τον άλλο τρόπο κάνεις την μεγάλη ερώτηση: "θα με παντρευτείς;" Τώρα δυο λογάκια για αυτήν την ερώτηση. Αν είσαι σίγουρος για την απάντηση (γιατί πχ. το έχεις συζητήσει με την κοπέλα) τότε η όλη διαδικασία είναι μια στημένη παράσταση και το αστείο είναι οτι, μόνοι θεατές είστε εσείς οι ίδιοι, άρα ποιος ο λόγος ύπαρξης ερωτηματικού; Ποιό τίμιο θα ήταν να στηθείς μπροστά της και να πεις ένα απλό και καταφατικό :"θα με παντρευτείς!!! Τέλος!!!". Το δεύτερο που έχω να πω είναι πως, το γεγονός οτι πλέον έχουμε ισότητα στα δυο φύλα, αλλά "η ερώτηση" παραμένει αποκλειστικά (η τουλάχιστον στην συντριπτική πλειονότητα) υποχρέωση του άντρα, είναι άδικο. Δηλαδή δεν μπορεί να αλλάξει λίγο το έθιμο και να έρχεται η γυναίκα να κάνει την πρόταση; Φυσικά αντί για δαχτυλίδι θα πρέπει να πάρει κάτι άλλο, όπως ενα εισιτήριο διαρκείας για την ομάδα του αγαπημένου της και συνδρομή στο "Καυτές Βυζάρες" για παράδειγμα, ή μια ετήσια συνδρομή στο Playboy και στο "Καυτές Βυζάρες", ή ένα iPhone και συνδρομή στο "Καυτές Βυζάρες" , ή το PS3  με 10 παιχνίδια και συνδρομή στο "Καυτές Βυζάρες".  Όλα πολύ όμορφα δώρα και με περισσότερο νόημα απο ένα απλό και άχρηστο δαχτυλίδι. Η κοινωνία δύσκολα όμως αφήνει τα στερεότυπά της πίσω και άλλωστε, όπως έχει πει και ένας φίλος μου, ο λόγος που οι γυναίκες ποτέ δεν θα κάνουν πρόταση γάμου, είναι επειδή αμέσως μόλις εκείνη γονατίσει, εκείνος ασυναίσθητα θα αρχίσει να ξεκουμπώνεται...


Διοργάνωση...το μεγάλο πανηγύρι

Βέρες, νυφικά, δεξίωση, καλεσμένοι, προσκλητήρια, στέφανα, κουφέτα, γαμπριάτικα κουστούμια, παρανυφάκια, και ένα σωρό άλλοι παράμετροι, είναι αυτά που πρέπει να ρυθμιστούν σωστά για να πάνε όλα καλά. Δυστυχώς οι κοινωνικές υποχρεώσεις επιβάλλουν το κάλεσμα ανθρώπων που υπο νορμάλ συνθήκες δεν θα ασχολιόσουν. Ξεχασμένα ξαδέρφια, θείους που αντιπαθείς, το αφεντικό σου, την πεθερά σου και άλλα πολλά. Αναγκαστικά κόβεις απο δώ και ράβεις αλλού, προσπαθώντας να ικανοποιήσεις τους πάντες, να μην ξεχάσεις ή να μην προσβάλλεις κανέναν. Μετά άντε διάλεξε βέρες που να αρέσουν και στους δυο, βρείτε προσκλητήρια που να αρέσουν σε όλους, αποφασίστε τον κουμπάρο κλπ κλπ. 

Όλα αυτά θέλουν καλή οργάνωση και ομαδικό πνεύμα. Ένα άλλο πολύ σημαντικό θέμα να ρυθμίσεις είναι το τραγούδι με το οποίο θα μπεις στο τραπέζι. Γνωστό μου ζευγάρι που παντρέυεται σύντομα, έκανε μόλις πέντε μήνες να αποφασίσει αυτόν τον πολύ σημαντικό παράγοντα και μετά από AC/DC, Παπαρίζου, Vegas, Queen και άλλες 15 αλλαγές γνωμών, ακόμα δεν ξέρουμε με τι θα μπούνε. Αυτά είναι μόνο μερικές απο τις άπειρες φρικιαστικές  δοκιμασίες που περνάει το ζεύγος, καθώς οργανώνει την σημαντικότερη νύχτα της ζωής του.  Εδώ να τονίσουμε οτι αν είσαι η νύφη την γάμησες, γιατί πέρα απο όλα αυτά πρέπει να αποφασίσεις για πολύ πιο σημαντικά πράγματα όπως, πως θα έχεις τα μαλλιά σου εκείνη την άγια μέρα; απο νύχια τι επιλογή να κάνουμε; πιο βάψιμο θα αναδείξει τα μάτια σου καλύτερα και θα κρύψει την μυτόγκα σου; Όλα αυτά δεν είναι αστεία φυσικά και πρέπει να γίνουν με μεγάλη προσοχή και να εκτελεστούν στην εντέλεια. Ευτυχώς τα τελευταία χρόνια η βιομηχανία του γάμου έχει μελετήσει πολύ την διαδικασία και έχει βρει λύσεις. Για παράδειγμα, έχει καθιερώσει την πρόβα νυφικού, πρόβα χτενίσματος, πρόβα βαψίματος και ένα σωρό άλλες πρόβες όπως πρόβα βρακιού, πρόβα χεσίματος με νυφικό, πρόβα ψεύτικου χαμόγελου απέναντι σε συγγενείς και φίλους του γαμπρού που δεν χωνεύει, πρόβα της πρόβας και πολλά άλλα τέτοια (κάτι μου θυμίζει η λέξη πρόβα στο μεταξύ....το θέατρο μήπως;).

Ηλ(ήθη)α Έθιμα
Κατα τον γάμο αλλά και πριν απο αυτόν, τηρούνται διάφορα έθιμα τα οποία και σκιαγραφούν κάποιους λαούς, αν και η παγκοσμιοποίηση έχει προκαλέσει την ανάμιξη πολλών γαμήλιων εθίμων μαζί, σε βαθμό που δεν ξέρεις τι είναι απο τον τόπο σου και τι όχι, και φυσικά λίγοι ξέρουν τι συμβολίζει το καθένα, γιατί ο κόσμος τείνει να κάνει ότι μαλακία του λένε χωρίς να εξετάζει το γιατί το κάνει. Εγώ βέβαια επειδή πάντα μιλάω με ντοκουμέντα, έψαξα και βρήκα τις παρακάτω πληροφορίες και σας τις παρουσιάζω γιατί δείχνουν το μεγαλείο της ανθρώπινης βλακ..ε φαντασίας. 


Οι βέρες για παράδειγμα μας έρχονται απο την αρχαία Αίγυπτο. Ήταν ένα σύμβολο ατελείωτης αγάπης, αφού το δαχτυλίδι δεν έχει ούτε αρχή ούτε τέλος. Το ίδιο ισχύει και για τα χούλα-χουπ, τα κουλουράκια, τα δρακουλίνια, τα σωσίβια, τα λάστιχα αυτοκινήτου και γενικά ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ στο κόσμο έχει σχήμα κυκλικό, αλλά ευτυχώς πολλά δεν είχαν εφευρεθεί τότε, αλλιώς ποιός ξέρει τι θα φοράγαμε σήμερα... Οι χρυσές βέρες συγκεκριμένα αντιπροσωπεύουν την αγνότητα για κάποιο άγνωστο λόγο.  Επίσης το αριστερό χέρι είναι αυτό που θα δεχθεί τη βέρα, γιατί οι φλέβες του αριστερού χεριου οδηγούν στην καρδιά (ενώ του δεξιού όπως όλοι ξέρουμε πάνε στο πάγκρεας) οπότε και φορώντας το δαχτυλίδι εκεί, το ζεύγος "ενώνει τις καρδιές του" (χαχαχαχχαχα...που τα σκέφτηκαν οι άτιμοι;). 


Τα στέφανα τώρα έχουν και αυτά την σημασία τους (αλίμονο). Τα στέφανα είναι σύμβολα βασιλικά. Με τον γάμο λέει δημιουργείται ένα νέο βασίλειο, το σπίτι και η οικογένεια του ζευγαριού. Ο ιερέας, αφού ευλογήσει τα στέφανα, κάνει το σημείο του σταυρού πάνω απο τα κεφάλια τους και επικαλείται τον ίδιο το Θεό (πόσο untapped μάνα πρέπει να έχει ο πούστης για τέτοιο summon;) να τους στεφανώσει με δόξα και τιμή, στο νέο τους μικρό βασίλειο που πρέπει να κυβερνήσουν με σύνεση, σοφία και δικαιοσύνη. Τα στέφανα επίσης υπενθυμίζουν τα στέφανα των μαρτύρων, τονίζοντας τη μαρτυρική διάσταση της χριστιανικής ζωής και τις αμέτρητες θυσίες που χρειάζεται να γίνουν μέσα στο γάμο για να φτάσουν οι σύζυγοι στην τελείωση... Νομίζω οτι όλοι αυτοί οι συμβολισμοί είναι τόσο ρομαντικοί, παραμυθένιοι και μαγικοί στο μυαλό ενός 15χρονου-18χρονου ή και ενήλικα φυσικά, αρκεί αυτός να έχει πάθει κρανιοεγκεφαλική κάκωση 28ου βαθμού και πάνω.



"Το κρεβάτι" είναι ένα απο τα έθιμα που εξαφανίζονται σιγά σιγά και είναι κρίμα, γιατί γινόταν για πολύ πρακτικούς σκοπούς. Στους τοίχους της κρεββατοκάμαρας που γινόταν το event κρεμούσαν τα προικιά της νύφης, σεντόνια, κατωσέντονα, κουβερλί, μαξιλαροθήκες, τραπεζομάντηλα, βρακιά και άλλων ειδών μουνόπανα, για να δει ο γαμπρός με τι ανταλλάζει την ελευθερία του, μια που η νύφη δεν μετράει και τόσο εδώ που τα λέμε. Επιπλέον οι συγγενείς ρίχνουν λεφτά και λίρες στο κρεβάτι και εύχονται τα καλύτερα. Τέλος, πετάγαν στο κρεβάτι και ένα παιδάκι για να καθορίσουν το φύλο του μελλοντικού παιδιού του ζεύγους. Αν πέταγαν αγόρι, θα γεννιόταν αγόρι, αν πέταγαν κορίτσι, θα γεννιόταν κορίτσι. Ο μύθος λέει οτι μια φορά έγινε λάθος και πεταξαν αγόρι και κορίτσι ταυτόχρονα και έτσι γεννήθηκε ο Πετρίδης...

 
Το μπάτσελορ δεν θα το πολυσχολιάσω καθώς είναι μια γελοιότητα εξ' Αμερικής. Βγαίνει ο γαμπρός με άλλα 10 κοντάρια και παίζουν κονταρομαχίες χωρίς λόγο και αιτία. Τώρα τελευταία έχουν μάθει και οι γκόμενες και κάνουν μπάτσελορ γεγονός που είναι πολύ αστείο, αν σκεφτείς οτι κάποτε κατηγορούσαν τους άντρες που το έκαναν.

Γενικά όλο παιδιάστικες μαλακίες.

Τελετή

Όταν φτάσει η νύφη στην εκκλησία, πρέπει όλοι να περιμένουμε σαν μαλάκες μέχρι να βγάλει τις κλασσικές φωτογραφίες στο αυτοκίνητο. Πρώτα με ανεβασμένο τζάμι, μετά με κατεβασμένο τζάμι, μετά με κατεβασμένο και μισάνοικτη την πόρτα, μετά με ανοικτή την πόρτα και την νύφη ακίνητη, μετά με την νύφη να βγάζει το πόδι, αλλά χωρίς να πατάει κάτω, μετά να πατάει, μετά να πατάει και να γελάει, μετά να πατάει γελώντας και κοιτώντας αλλού, μετά κοιτώντας στη κάμερα μετά...ΤΕΛΕΙΩΝΕ ΜΩΡΗ ΒΡΩΜΑ!!! 

Μετά από όλα αυτά λοιπόν η νύφη έρχεται συνοδευόμενη συνήθως απο τον μπαμπά της. Αν έχει και αδερφό είναι και αυτός εκει. Προσοχή! Το πρωτόκολλο γάμου, παράγραφος 4.2 επί των τυπικών διαδικασιών, είναι ξεκάθαρο σε αυτό το ζήτημα και πρέπει να δοθεί μεγάλη σημασία: ο μπαμπάς εκ δεξιών της νύφης και ο αδερφός αριστερά! Αν γίνει λάθος, παίζει τα μάγια της τελετής να μη πιάσουν και το ζευγάρι να υποφέρει για μια αιωνιότητα. 

Το ζευγάρι καταχειροκροτείται και όλοι αναφωνούν "μα τι ωραία νύφη!" "καμαρωτός ο γαμπρός" και άλλα τέτοια κοπλιμάν, παρόλο που μπορεί η νύφη να είναι σαν τρολλ με άσπρη πανοπλία και ο γαμπρός να είναι σαν τον άσχημο τριτοξάδερφο του κουασιμόδου που τον έχει χτυπήσει και αστεροειδής. Κατά τη διάρκεια της θρησκευτικής τελετής το ζεύγος μαζί με τον κουμπάρο και τις οικογένειες τους κάθονται μπροστά και απο πίσω όλος ο κόσμος παρακολουθεί ευλαβικά το τι συμβαίνει γύρω και συγκρίνει τι φοράει ο καθένας, ώστε να έχει μετά έτοιμο κουτσομπολιό για το τραπέζι. 

Τα ιερά και μαγικά λόγια που ξεστομίζονται απο τον ιερέα (τα οποία αν προσέξετε εξυμνούν το σεβασμό προς το γυναικείο φύλο), δένουν στην ουσία με ξόρκι τους νεόνυμφους δούλους του θεού. Είναι, αν το καλοσκεφτεί κανείς, η μόνη περίσταση στην εποχή μας, κατα την οποία σε αποκαλεί κάποιος δούλο και εσύ στέκεσαι κουστουμάτος εκεί και γελάς σαν ηλίθιος, αντί να του σκάσεις κουτουλίδι να του σπασεις τα δόντια. Μετά το ζευγάρι ξεκινά τον χορό του Ησαία ( ο οποίος θα μπορούσε κάλλιστα να λέγεται "γύρω-γύρω όλοι, στη μέση ο Μανώλης") και για να "ριζώσει" ο γάμος, πετάει ο κόσμος ρύζι ή τουλάχιστον πέταγε, γιατί η Εκκλησία αποφάσισε οτι ο συγκεκριμένος συμβολισμός δεν είναι τόσο σημαντικός και απαραίτητος πια (για να μην καθαρίζει κιόλας) ενώ όλες οι άλλες παπαριές είναι. Ακολουθεί χαιρετισμός γαμπρού, νύφης, πατέρα γαμπρού, μητέρας γαμπρού, πατέρα νύφης, μητέρας νύφης,  κουμπάρου, οπότε βάλε το "να ζήσετε, να ζήσετε, να τους χαίρεστε, να σας ζήσουν, να τους χαίρεστε, να σας ζήσουν, πάντα άξιος" x 200 και καταλαβαίνεις τι θα πει βαρεμάρα.

Το πάρτυ!

Μετά την τελετή όλοι πάνε στο τραπέζι, όπου πάλι περιμένουν τους νιόπαντρους να βγάλουν τις τρισεκατομμύρια καλλιτεχνικές (και κομματάκι ρομαντικά σιχαμένες) τους φωτογραφίες στην εκκλησία ή σε κάποιο άλλο μέρος της επιλογής τους. Έρχονται, χορεύουν τον πρώτο χορό ο οποίος συνήθως είναι είτε μια κλασσική νερόβραστη ξένη μπαλάντα, είτε ένα απαράδεκτο ελληνικό ξερατό. Ακολουθούν χορευτικές αλλαξεκωλιές μεταξύ του ζεύγους και των γονιών τους, για κάποιο λόγο που δεν έχω κατανοήσει ακόμα. Μετά τρώνε και κόβουν τούρτα. Για όσους δεν ξέρουν, η τούρτα είναι όλη ψεύτικη και πλαστική και υπάρχουν μόνο δυο πραγματικά κομμάτια (για οικονομία φυσικά), άσχετο αν πληρώνεις χρυσά τα φαγητά και τα γλυκά. Έπειτα αρχίζει το γλέντι. Εκεί θα σηκωθούν πρώτα οι κωλόγεροι συνήθως, αλλά ευτυχώς μετά τις 12.00-1.00 που αρχίζει τα ρευματικά και τους πονάει η μασέλα τους φεύγουν και μένουν οι νέοι και διασκεδάζουν. Συνεχή ενόχληση σε όλα αυτά αποτελεί για μένα ο φωτογράφος. Με τσιτώνει απίστευτα να χορεύω, να είμαι μέσα στο χαβαλέ και το γέλιο και να έχω τον κάθε παπάρα στη μέση της γαμημένης της πίστας, με την κάμερα χωμένη στα μούτρα μου. Κάθε φορά που γίνεται αυτό, είμαι ένα βήμα πριν κάνω κολονοσκόπηση στον πούστη. Εδώ δεν εχουμε να πούμε πολλά. Ο κόσμος φεύγει κάποια στιγμή και οι καλεσμένοι γυρνάνε στην πραγματικότητα τους, ενώ για το ζεύγος μόλις έχει αρχίσει να βουλιάζει το πλοίο....

Επίλογος-Συμπεράσματα
Γενικότερα, γάμοι και βαφτίσια είναι οι τελευταίες άγκυρες της εκκλησίας που την κρατάνε στη σύγχρονη κοινωνική ζωή. Μόλις σηκωθούν και αυτές, η εκκλησία θα παρασυρθεί ανεπιστρεπτί στο ποτάμι του χρόνου. Είναι όμως άγκυρες βαριές και καλά γαντζωμένες στην καθημερινότητά μας και στον τρόπο ζωής μας. Ακόμα και άνθρωποι που δεν γουστάρουν την εκκλησία, παίρνουν μέρος σε αυτές τις τελετές, είτε ως θεατές, είτε ως κεντρικά πρόσωπα όχι γιατί θέλουν, αλλά γιατί έτσι επιτάσσει η κοινωνία και αν δεν υποκύψεις τότε είσαι δακτυλοδεικτούμενος. Στην τελική όμως, δεν θα ήταν και τόσο ενοχλητικά, αν δεν υπήρχε τόση υποκρισία και εκμετάλλευση. Τα λαμόγια που θησαυρίζουν βοηθούν στο να παραμείνουν αυτά τα καραγκιοζιλίκια ζωντανά.

Δεν υπάρχει καμία λογική αναφορικά με τα έξοδα που μπαίνει ένα ζευγάρι που παντρεύεται. Πάρτε για παράδειγμα το χτένισμα της νύφης. Ένα σούπερ χτένισμα στο σπίτι μπορεί να κοστίσει εώς και 150-200 ευρώ απο όσο ξέρω. Δεν θα σχολιάσω καν πόσο χυδαία είναι η τιμή απο μόνη της, όταν μιλάμε για περιποίηση τριχών, αλλά εκεί που ανατριχιάζει κανείς είναι οτι, αν πρόκειται για χτένισμα νύφης για γάμο, η τιμή πάει στα 350!!! Και ερωτώ, προσπαθώντας να κρατήσω την ψυχραιμία μου, ειδικά μια τέτοια δύσκολη περίοδο που κόσμος πεινάει, με τι μούτρα έρχεσαι μωρή αμόρφωτη τσούλα, γαμώ το επάγγελμά σου μέσα, και ζητάς 350 ευρώ για να κάνεις ένα χτένισμα, μόνο και μόνο επειδή είναι γάμος; θα κουραστείς περισσότερο μήπως; θα τρέμουν τα χέρια σου απο την συγκίνηση, ή μήπως είσαι αθεράπευτα καριόλα και προσπαθείς να εκμεταλλευτείς τις άλλες ηλίθιες που σου τα στάζουν; και το ίδιο ισχύει και για τα βαψίματα και για τα ρούχα, και για τα νυφικά σεντόνια, και για τα κουφέτα, και γενικά οτιδήποτε αφορά γάμο και είναι +50% ή +100% στην τιμή, μόνο και μόνο επειδή είναι για αυτήν την περίσταση. Αυτο όμως που με εκπλήσσει περισσότερο απο το θράσος των εμπόρων, είναι η βλακεία των καταναλωτών. Γιατί τα δίνετε; γιατί διαιωνίζετε αυτήν την κατάσταση; κάθε φορά που είμαι σε τέτοια συζήτηση ακούω παράπονα τύπου "ναι, τους μαλάκες, σα δε ντρέπονται", "άκου τι μου ζήτησε ο απατεώνας", "ντροπή να ζητάνε τόσα λεφτά" και χίλια δυο τέτοια, για να πάμε μετά να τα σκάσουν κανονικά...κορόιδα.....

Κάπου εδώ θα σταματήσω γιατί έχω να πάω και σε γάμο σήμερα και να μην το γρουσουζέψω... Δεν έχω να πω κάτι άλλο ουσιώδες. Αφορμή για το παραλήρημα αυτό ήταν οι έξι μαζεμένοι γάμοι στους οποίους είμαι καλεσμένος Σεπτέμβρη-Οκτώβρη και σε αυτούς το αφιερώνω κιόλας και εύχομαι σε όλα τα παιδιά καλό κουράγιο. Σίγουρα θα σας χρειαστεί στο μέλλον....


42 σχόλια:

  1. Καλησπέρα. Δεν ξέρω πως βρέθηκα στο μπλογκ σου, αλλά μάλον καλά έκανα και βρέθηκα εδώ. Υπολείματα του χριστιανισμου σε συνδυασμό με τον υποκριτικό καθωσπρεπισμό και την προβατοποίηση των ανθρώπων, οδηγούν σε γεγονότα που περιγράφεις. Τα ίδια ισχύουν και για τα βαφτήσια και τα μνημόσυνα.
    Έχω γράψει κι εγώ κάτι ψηλά για αυτές τις αχρείαστες-άχρηστες παραδόσεις.
    http://kaliteros.blogspot.gr/2009/07/blog-post_30.html
    Υ.Γ. Είναι ανάγκη να πας στους γάμους;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ανάγκη δεν είναι, όχι. Θα πάω μόνο σε 4 απο αυτούς γιατί είναι φίλοι μου. Αλλωστε, ουσιαστικά πάω μόνο στο τραπέζι, καθώς της εκκλησίας την πόρτα δεν την πλησιάζω εδω και 10 χρόνια. Το λιβάνι μου προκαλεί κόψιμο.

      Διαγραφή
  2. Εγώ λέω ότι όποιος είναι πρόθυμος να ξοδέψει ένα Στάγιερ λεφτά για ένα υπερμέγεθες, παραφουσκωμένο πάρτι την πλειοψηφία των καλεσμένων του οποίου ούτε καν γουστάρει αλλά την κάλεσε για να γίνει μπούγιο, είναι άξιος της μοίρας του. Πιο παλιά να το καταλάβω, που οι άνθρωποι στα χωριά μπορούσαν να γλεντήσουν σε γάμους, το Πάσχα και το τοπικό πανηγύρι. Αλλά εν έτει δύο χιλιάδες και δώδεκα σε γαμημένες μεγαλουπόλεις όπως η Αθήνα και η Θεσσαλονίκη, δεν έχουν δικαιολογία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Νομίζω οτι πλέον μόνο στις μεγάλεις πολεις γίνεται αυτο το καραγκιοζιλίκι. Δηλαδή και σε χωριό γίνεται γλέντι ρε παιδί μου, αλλά εκεί γίνεται όντως πιο παραδοσιακά και έχει μια κάποια αξία (αν μπορείς να το πεις έτσι) γιατί σκοπός δεν έιναι μόνο το να φανούμε στα μάτια των άλλων και να ζηλέψουν, όπως γίνεται στις πόλεις, αλλά το ευχαριστιούνται οι άνθρωποι.

      Διαγραφή
  3. Καλώς ήρθες στο κλαμπ των καλεσμένων σε γάμους.Έχω πει άπειρες φορές ότι δεν πρέπει να δίνουν λεφτά στους τράγους αλλά κανείς δεν ακούει.Είχα 5 γάμους μέσα στο Σεπτέμβρη,ευτυχώς για το υπόλοιπο 2012 δεν έχει προκύψει ακόμα κάτι!
    Υ.Γ.Άντε ρε και στα δικά σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πέταξες βαριά κατάρα την οποία ξέχασα να συμπεριλάβω κιόλας στο άρθρο.

      Τι και στα δικά μου, γαμώ την κοινωνία μου; με ρωτάς αν θέλω; Δηλαδή στην κηδεία γιατί δεν λέμε "και στα δικά μας" και λέμε "ζωή σε μας", δηλώνοντας έτσι οτι δεν θέλουμε να ακολουθήσυμε; Εγώ οταν είμαι σε γάμο πάντα λέω στους ελεύθερους "ζωή σε μας" "να ζήσουμε να τους θυμόμαστε" και τέτοια. Μην εύχεσαι ποτέ κάτι που ο άλλος μπορεί να μην θέλει....

      Διαγραφή
  4. Λοιπό. Πρώτον γαμάτος!!!

    Δεύτερον, στην πάνω μεριά του παράμεσου, η φλέβα οδηγεί κατευθείαν στην καρδιά, και είναι η μοναδική στο σώμα. Γι' αυτό και είναι "ιδιαίτερο".

    Τρίτον, οι άγκυρες μου δημιούργησαν μια απορία: Έχεις διαβάσει NLP (ΝΓΠ);

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εννοείς νευρογλωσσικό προγραμματισμό; Ξέρω πολύ λίγα επιφανειακά δεν το έχω ψάξει σε βάθος, αλλά μου φαίνεται απλά σαν εφαρμογή λογικής πάνω στην ανθρώπινη συμπεριφορά.

      Επίσης σιγά μη το ήξεραν αυτό για τον παραμέσο αυτοί που λέγαν τα παραμύθια για τις βέρες...

      Διαγραφή
    2. Ναι, νευρογλωσσικό προγραμματισμό εννοώ. Και ναι, το μεγαλύτερο μέρος του ΝΓΠ αυτό είναι, απλώς στην ουσία λέει και πως να περάσεις μηνύματα κατευθείαν στο υποσυνείδητο του άλλου, απ' ότι έχω καταλάβει. Σήμερα ξεκίνησα το "NLP for dummies"

      Για τη βέρα, δεν ξέρω αν το ξέρανε, πάντως ο παράμεσος θεωρείται το δάχτυλο της θεάς Αφροδίτης γι' αυτό ακριβώς το λόγο, και καλά σύνδεση με καρδιά, άρα έρωτα. Επίσης, καθαρά για εγκυκλοπαιδικούς σκοπούς, αντίχειρας->Πωσειδώνας, δείκτης-> Δίας, μέσος->Διόνυσος, μικρό->Άρης.

      Διαγραφή
  5. Αρκετά ζευγάρια πλέον έχουν γράψει στα αρχίδια τους παπάδες, εκκλησίες, δεξιώσεις, καλεσμένους και ήθη έθιμα και παντρεύονται με πολιτικό γάμο. Αν εγώ προσωπικά παντρευτώ αύριο το πρωί είναι 99,9% σίγουρος πως αυτό θα κάνω. Και στα παπάρια μου τι θα πουν όλοι οι άλλοι. Αν αργότερα βέβαια πιάσω το Τζοκερ και έχω φράγκα θα κάνω και έναν θρησκευτικό έτσι για το event και μόνο.

    Ένα θετικό και μόνο των δεξιώσεων είναι τα πατόμουνα που κυκλοφορούν και καθώς είναι συγκινημένα και παραμυθιασμένα με την αίγλη του γάμου μπορούν να γαμηθούν ευκολότερα αυτό το βράδυ. Αν όχι αυτό σε ένα από τα επόμενα. Και επίσης παίζουν και γνωριμίες :
    " Περικλάκο μου την θυμάσαι την Τασούλα την ξαδέρφη σου ; Είναι το Τάσου του Κρεμασταρχίδη η κόρη ! "
    " Ααα μαμά αυτή η μουνάρ.... εεεε αυτή είναι η Τασούλα τελικά ; Τι κάνεις Τασούλα είσαι καλά ; Κάτσε λίγο εδώ δίπλα μου να αναλύσουμε το οικογενειακό μας δέντρο. Έλα τώρα πιάσε το κλαδί μου και μην το πεις σε κανέναν"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Χαχαχαχα, είσαι μεγάλος πόρνος ρε αγόραρε. Σε πάω!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Το διάβασα όλο. Λέξη προς λέξη. Και δεν το μετάνιωσα. Είσαι ο γκουρού του γάμων. Τέλος. Μας δείχνεις το δρόμο και σε ευχαριστούμε θερμά για αυτό. Και έπειτα από το απαραίτητο ass kissing ας πω κι εγώ την παπαριά μου.

    Ένας γνωστός μου παντρεύτηκε σχετικά πρόσφατα. Λίγη ώρα πριν το γάμο πλησιάζει ο παπάς τον γαμπρό και του λέει: ''Ή μου δίνεις τρία κατοστάρικα για να τελέσω το μυστήριο, ή σηκώνομαι και φεύγω''. Ο γαμπρός έγινε έξαλλος, αλλά η νύφη πάτησε το πόδι της κάτω και, αφού βρήκανε από συγγενείς και φίλους τα λεφτά, του τα έδωσαν. Περιμένω με λαχτάρα να παντευτώ και μου τύχει ένας τέτοιος παπάς!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευκαιρίες σαν και αυτές δύσκολα παρουσιάζονται και ο φίλος σου -σόρρυ κιόλας- είναι μεγάλος κεφτές που έχασε τέτοια ευκαιρία να πάει χαμένη και να ξεφτιλίσει τον τραγόπαπα. Εκβιασμός; Νομίζω ότι όσο και αν ήθελα να τον κοπανήσω μέχρι να δει το χριστό φαντάρο, θα προτιμούσα να τον σύρω από το μούσι μέχρι το μικρόφωνο και να τον εκθέσω μπροστά σε όλο τον κόσμο και φυσικά θα κόλλαγα αφίσες στην εκκλησία και θα τον έβγαζα στις ειδήσεις τον καριόλη. Τέτοια άτομα (σε όλους τους τομείς) ευδοκιμούν μόνο λόγο της ανέχειάς μας

      Διαγραφή
  8. Η μεγάλη πλάκα με τους γάμους και τα πεταμένα λεφτά όλης αυτής της "κουλτούρας" του να δείξουμε πως δεν είμαστε πουστομπατίρηδες και ότι "αγαπιώμαστε", είναι να βλέπεις ανθρώπους που δεν έχουν τόσα λεφτά, να σπεύδουν να τα βρίσκουν με χίλιους τρόπους, τα πεθερικά μια φορά θα δώσουν τέτοια ποσά μη γελιώμαστε και να τα ξοδεύουν πάνω σε μια μαλακία και μισή, είτε κάνουν το εκκλησία-δεξίωση-ταξίδι, είτε το δημαρχείο-δεξίωση-ταξίδι ή ακόμα χειρότερα δημαρχείο-δεξίωση-εκκλησία ξανά μανά δεξίωση μην μείνουν παραπονεμένοι οι θρησκόληπτοι μαλάκες συγγενείς.

    Ε αφού έχουν χαλάσει μίνιμουμ 10.000 ευρώ (Η αλήθεια είναι πως στη πραγματικότητα μιλάμε για 20χιλιαρα ακόμα και εν καιρό κρίσης) και έχουν χαλάσει ότι είχαν στην άκρη τόσο το ζευγάρι όσο και τα πεθερικά, αρχίζει η κλάψα από το ζευγάρι πως τα έξοδα είναι πολλά στο νέο σπίτι που ανοίξανε, βγαίνουν δύσκολα με το ενοίκιο/δόση, δεν έχουν φράγκα να το επιπλώσουν κτλ κτλ. Και φωνάζεις εσύ μετά από μέσα σου "Ρε μαλάκες με 10.000 ευρώ μίνιμουμ, μπορείς να πληρώνεις το νοίκι σου για πόσα χρόνια. Μπορείς να πληρώνεις την δόση σου για πόσα χρόνια ή να τα δώσεις όλα μαζί και να την μειώσεις. Μπορείς να το επιπλώσεις το γαμήδι με όλα τα κομφόρ και να σου μείνουν και ρέστα να πάρεις και δυο 42αρες 3-D με δυο media center pc από πάνω!"

    Υπάρχει όμως και πιο τραγικό σκηνικό που βγάζει ακόμα περισσότερο γέλιο, όταν παρακολουθείς τους μαλάκες επί το έργο.

    Χαλάνε τα τρελά λεφτά σε τέτοιες μαλακιες (είπαμε παραπάνω τους πιθανούς συνδυασμούς) και πάνε και ξεφουρνίζουν και ένα κουτσούβελο πάνω στο χρόνο και στην ουσία είναι πιο πουστόμπατίρηδες και από τη γνωστή πούστρα που το παίζει "επενδυτής". Αφού λοιπόν έχουν κάνει το γαμημένο το κομμάτι τους με τις τελετές και τις μαλακίες πετώντας στην ουσία λεφτά, κλαίγονται γιατί τα βγάζουν πέρα δύσκολα με το παιδί, ακόμα και όταν πέφτει συνδρομή από τα πεθερικά.

    Και φωνάζεις πάλι από μέσα σου "Ρε μαλάκες, ρε ζώα ρε γαμημένοι. Όταν ξετινάζατε ότι λεφτά είχατε εσείς και τα πεθερικά, για τις τελετές τις δεξιώσεις και τις λοιπές μαλακίες, γιατί αποφασίσατε να κάνετε το μούλικο, δίχως να έχετε φράγκα στην άκρη? Είδες τι μαλάκες που είστε? Αν τα βάζατε στη καβάτζα τα 10.000+ χιλιάρικα πόσο πιο άνετοι θα ήσασταν ρε ζώα με τα έξοδα του μούλικου? Αλλά βέβαια τώρα τα σκεφτήκατε αυτά. Πριν λέγατε δεν γαμιέται, ας κάνουμε επίδειξη του πόσο λαρτζ ήμαστε. Ας κάνουμε και ένα παιδάκι...πλάκα θα χει. Ε φάτε τα τώρα στη μούρη ζώα".

    Αnyway i think i made my point. Η μαλακία εκτός του ότι δέρνει ζητάει και πληρωμή.

    Προσωπικά, επειδή κουβαλώ αρκετά χρόνια νταραβεριού στις πλάτες μου, η κοινή απόφαση είναι φυσικά πως λεφτά για πέταμα δεν υπάρχουν. Πέραν της δεδομένης απέχθειας στις εκκλησίες κτλ, το κλειδί για αυτή την αντιμετώπιση είναι ο ρεαλισμός. Σε αντίθεση με τη μαλακία ούτε δέρνει ούτε ζητά πληρωμή. Αντίθετα ανταμοίβει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλά τα λές φίλε Snake, όμως το θέμα δεν είναι μόνο θα'χεις δεν τά 'χεις. Δηλαδή να πληρώνεις το ίδιο πράγμα 100% πάνω μόνο και μόνο επειδή πρόκειται για γάμο, είναι απαράδεκτο λογικά. Είναι αισχροκέρδια και θα έπρεπε να διώκεται ποινικά. Το οτι ο κόσμος είναι χαζός και το κάνει για να δειχθεί, εμένα δεν με σοκάρει τόσο, γιατί έχω αποδεχθεί την ανθρώπινη βλακεία χρόνια τώρα. Είναι λυπηρο παρόλα αυτά.

      Διαγραφή
    2. Σαφώς και δεν είναι το θέμα "τα χεις-δεν τα χεις" (αν και να μην έχουν οπως ειναι η πλειοψηφία των νεοελληνόφωνων δίποδων...τα χαλάνε και μετά κλαίνε, όπως έγραψα παραπάνω). Είναι πολλά που μπορείς να βάλεις στο μίξερ "γάμος". Απο "θρησκεία" "παράδοση" (ξερνάω), "τι θα πει ο κόσμος", "βλακεία που τους δέρνει", "γαμο-νυφο-στολισμοί έμποροι Α.Ε" κτλ.

      Όσο για τις βαφτίσεις που λέτε παρακάτω...άλλη πονεμένη ιστορία, με το έτσι θέλω, "δούλος του θεού" και μαλακίες τούμπανα. Για να μην μιλήσω για εποχές υποχρεωτικής προσευχής στα σχολεία και το τι γινόταν αν γράφαμε τη διαδικασία στα αρχίδια μας.

      Διαγραφή
  9. Αυτό το κομμάτι το φχαριστήθηκα όσο και τα σχόλιά του!
    Αρχικά, ναι είμαι παντρεμένη, και μου κόστισε.. τίποτα, γιατί παντρεύτηκα στο μοναδικό δήμο που (τότε) δεν χρέωνε παράβολο.
    Ύστερα, sorry για το σπάσιμο, αλλά κι ο φωτογράφος απ'αυτά ζει στην εποχή της ψηφιακής, μη νομίζεις. Κομμώτριες-μοδίστρες, είναι άλλη ιστορία.
    Παρακάτω, βρες και διάβασε αν έχεις όρεξη την Ιστορία της Αθήνας του Τσιφόρου να ΓΑΜΗΘΕΙΣ στο γέλιο βλέποντας τι κάνανε στη νύφη επί τουρκοκρατίας. Μιλάμε, μόνο φάλαγγα δεν της κάνανε!
    Τέλος, worry not, cause από Ιανουάριο 2013 ο πολιτικός γάμος είναι υποχρεωτικός σύμφωνα με ευρωπαϊκή οδηγία, κι αν τώρα το ποσοστό γάμων σε δημαρχείο έναντι αυτών σε εκκλησία είναι 80-20, το 20 θα πάει συντόμως για βρούβες.. ΑΜΗΝ ΚΑΙ ΠΟΤΕ!
    Μετά απ'αυτό μας μένει μόνο να δώσουμε στα ΖΩΑ να καταλάβουν πως η βάφτιση δε δίνει ΟΝΟΜΑ στο παιδί, αλλά ΘΡΗΣΚΕΥΜΑ! Όνομα το παιδί έχει με το που το δηλώνεις στο ληξιαρχείο γαμώ το στανιό μου!

    Υ.Γ. Και ΣΙΧΑΙΝΟΜΑΙ τα κουφέτα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αλήθεια, ο πολιτικός γάμος θα γίνει υποχρεωτικός; μακάρι, αν και γνωρίζω αρκετές ευρωπαικές οδηγίες που δεν πολυεφαρμόζονται εδώ στο Ελλάντα. Καλά για την βάφτιση πρέπει να σχολιάσουμε ενδελεχώς σε άλλο άρθρο, γιατί αποτελεί αισχρή πράξη προσηλυτισμού και έχει ταυτιστεί τόσο με την ονοματοδοσία που, αν πεις οτι δεν θες να βαφτίσεις το παιδί σου χριστιανό, σε κοιτάνε με απορία και τρόμο για να πουν με τρεμάμενη φωνή "και πως θα το φωνάζεις;"... εκεί πάντα απαντάω: "ε ή θα του κάνω "πσιτ", ή "εεε εσύ", ή "εε μαλάκα" κλπ κλπ ....θεε μου, πόση βλακεία στο κόσμο...πόση;

      Διαγραφή
  10. 'ντάξει, εκεί με τον Πετρίδη έλιωσα! lol. Λοιπόν, όντως θα μπορούσε να μπει το κείμενο στο wiki, θα πρεπε να κοιτάξεις να το βάλεις.Ε, και ακόμα περιμένω ένα θέμα σχετικό με gaming (είδη gamer, πουστιές των gamer, δε ξέρω ότι σου κατέβει..). Αντε, well done για το άρθρο.
    tocinemadaki.gr ρε μουνιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μας έχεις ζαλίσει τα ούμπαλα με τους gamers. Δεν ξέρω τι να γράψω για τους gamers ρε. Οκ και εγώ είμαι gamer και όταν ακούω τον κόσμο (κυρίως τις γκόμενες) να κοροιδεύουν, απλά γελάω μέσα μου και αδιαφορώ. Παρόλα αυτά, επειδή σε συμπαθώ, θα το σκεφτώ λίγο για 1-2 νανοσεκόντ και αν μου κάτσει κάτι θα σου πω. Δε μου κατσε.

      Διαγραφή
  11. Θα σου πω μόνο ότι έχεις πλάκα... πολύς ντόρος για το τίποτα μου φαίνεται, αφού αύριο μεθαύριο τα ίδια θα κάνεις κι εσύ όταν έρθει η ώρα σου να παντρευτείς... εκτός κι αν είσαι ήδη παντρεμένος, οπότε και βγαίνει μια κραυγή απόγνωσης κρυφά από την γυναίκα σου, διότι αν ανακαλύψει ότι έχεις σελίδα που γράφεις τέτοια πράγματα, θα φας παντόφλα. Απλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είναι εύκολο και κατανοητό να βλέπουμε τις αδυναμίες μας στους άλλους (είτε υπάρχουν, είτε όχι) και να λέμε "και οι άλλοι αυτό κάνουν, οπότε γιατί να μην το κάνω και εγώ;" ώστε να νιώθουμε καλύτερα, ακόμα και όταν τελικά οι επιλογές μας δεν είναι αυτές που θα θέλαμε. Όμως δεν είναι έτσι. Υπάρχουν άνθρωποι που δεν υποκύπτουν αμαχητί στις κοινωνικές συνήθειες. Μπορει εσύ να σηκώνεις τα χέρια ψηλά, αλλά μη νομίζεις ότι όλοι έτσι κάνουμε ή θα κάνουμε.

      Διαγραφή
    2. Συμφωνώ στο ότι πρέπει να πράττουμε τα δικά μας θέλω και όχι των άλλων, κι εγώ αυτό κάνω, όμως αν έρθει η άποψη των γονιών η οποία με τον τρόπο τους θα σου την μεταδώσουν διότι έχουν κάποια πείρα σε αυτά ίσως και λίγα λεφτά παραπάνω, δεν ξέρω τι θα κάνεις τότε... και κακά τα ψέμματα πρέπει να παραδεχτείς ότι σε έναν θρησκευτικό γάμο γίνεται περισσότερο νταβαντούρι. πράγμα που μας εμπνέει ένα κλίμα πάρτυ. και όχι κλίμα ξενογαμισιών...!!!(γιατί κάτι διάβασα παραπάνω).

      Διαγραφή
    3. Η πείρα των γονιών έχει όρια συνήθως, που καθορίζονται από τον τρόπο που και αυτοί μεγάλωσαν. Παλιότερα η πείρα των γονιών έλεγε ότι, αν ήσουν κοπέλα θα σου βρουν αυτοί γαμπρό και θα έπρεπε να τον δεχθείς θες δε θες, όσο λεχρίτης και να ήταν. Σου ανέφερα ένα από τα πολλά παραδείγματα με τα οποία εύκολα αποδεικνύεται οτι οι γονείς μας και οι γονείς τους και γενικότερα οι παλιότεροι, είχαν αρκετές απόψεις, οι οποίες ήταν επιεικώς -ας μου επιτραπεί η έκφραση- για τον πούτσο καβάλα. Πολλοί άνθρωποι (και εγώ μαζί) έχουν ξεπεράσει κατά πολύ τα όρια που έθεσαν οι γονείς, απλά και μόνο γιατί ζούμε σε εποχή πιο φιλελεύθερη με ότι καλό και κακό αυτό συνεπάγεται. Η άποψη των γονιών επίσης επηρεάζεται από το "τι θα πει ο κόσμος" το οποίο εγώ προσωπικά έχω γραμμένο σε ένα μέρος το οποίο σπάνια πιάνει σκόνη.

      Τώρα το να κάνεις ένα θρησκευτικό γάμο μόνο και μόνο για να ζήσεις το πάρτυ, είναι τελείως χαζός λόγος, καθώς το πάρτυ το κάνεις αν θες και μόνος σου. Άλλωστε δύσκολα θα πας σε γαμήλιο τραπέζι και θα δεις και παπά εκεί, γιατί βασικά δεν χρειαζόμαστε κανέναν αντιπρόσωπο του θεού για να περάσουμε καλά.

      Διαγραφή
  12. Καλώς σε βρήκα!
    Θα έρθω αργότερα να απαντήσω γιατί τώρα δεν προλαβαίνω!
    Σε διαβάζαμε μαζί με το Παόκι μόλις και σου μεταφέρω ένα "ουγκ" για λογαριασμό του! Ο Ουρουκχάι, ο κάφρος γέλασε με κάτι χοντράδες που γράφεις σεξιστικές, αλλά τον παντρεύτηκα δύο φορές και τι να κάνω τώρα που μ' άρεσε και θα το ξανάκανα! Μακάρι να ήταν βουδιστής να κάναμε και έναν βουδιστικό!
    Λοιπόν γεια για την ώρα και θα επανέλθω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αρνούμαι οτι γράφω εγώ σεξιστικές χοντράδες. Θα ήθελα να μου υποδείξεις τι απο όσα είπα θεωρείς οτι είναι σεξιστική χοντράδα και όχι γεγονός και το συζητάμε αν θες. Να δώσεις τα φιλικά μου "ούγκ" στο παόκι.

      Διαγραφή
    2. Λοιπόν κάτι άφησα στη μέση εδώ και ήρθα να πάρω θέση.
      Αγαπητέ κύριε Alza, και το κύριος το βάζω, όχι για τους τύπους, αλλά γιατί φαίνεσαι αρσενικός που είναι "κύριος" των πράξεων του, πες το κυρίαρχος για να καταλαβαινόμαστε καλύτερα, ως θηλυκό (μην κοιτάς που είμαι χοντρή ακόμα θηλυκό είμαι)βρήκα πολλά σεξιστικά στο κείμενο, κι αν αναρωτιέσαι που δες το με κεφαλαία γραμμένο "ΤΕΛΕΙΩΝΕ ΜΩΡΗ ΒΡΩΜΑ" του νεϊμ ουαν!
      Δεν είμαι επίσης αφελής. Ξέρω πως εδώ γράφεις για να προκαλείς και να κάνεις χαβαλέ με τα φιλαράκια σου, και είσαι και έτοιμος στη γωνία και περιμένεις πως θα μου τα χώσεις...σαν να σε βλέπω μπροστά μου ένα πράμα. Άλλωστε από κει που ήρθα το τσίμπησα το καροτάκι!
      Για να ξεκινήσουμε λοιπόν στη βάση που ίσως φέρει συνεννόηση, θέλω να σου ξεκαθαρίσω πως δεν έχω ψηφίσει παρά μια φορά φέτος στη ζωή μου, (34 ενάρετα συναπτά χρόνια, καθότι είμαι άνθρωπος μπεσαλής αν και γυνή, και ελάχιστα πολύ ελάχιστα μπαμπέσα έτσι για να έχει και λίγο ενδιαφέρον) στις πρώτες εκλογές, γιατί θεώρησα πως αυτό έφταιγε που τόσα χρόνια πάλευα με τη βλακεία.
      Όταν βγήκαν τα αποτελέσματα ήμασταν στο πατρικό μου, και μόλις είδα το ποσοστό των Αυγών, σχεδόν έπαθα εγκεφαλικό. Ούτε το περίμενα,ούτε το πίστευα αυτό το φιάσκο! Άρχισα ξαφνικά να φοβάμαι και τον ίσκιο μου όταν είδα με τι ικανοποίηση έβλεπαν το σκορ οι χαροκαμένοι συγχωριανοί μου, που αν τους άφηνε η συνείδησή τους θα είχαν μπει στο κοινοβούλιο και θα έπνιγαν τη δημοκρατία με τα γυμνά τους χέρια.
      Άνθρωποι φτωχοί, παραμελημένοι, με επίφαση ευζωίας, εγκληματίες κάποιοι, άλλοι οικογενειάρχες ευκατάστατοι άλλοι όχι, άλλοι ρεμάλια κοσμογυρισμένα που γύρισαν να σαπίσουν στο καρνάγιο τους, άλλοι που έβγαλαν τον καρκίνο στην ξενιτιά και γύρισαν να δώσουν τη σύνταξή τους από την αλλοδαπη, για να τους γιατροπορέψουν εδώ τα λαμόγια και να ψοφολογήσουν στον τόπο τους. Όλοι εκεί πάνω το "κακός, μαύρος, ψόφος" το ξέρουν από πρώτο χέρι. Και το χειρότερο είναι που έχουν κάνει την ειρήνη τους μ' αυτό. Ψοφολογάνε κάθε μέρα λίγο λίγο, με περηφάνια μέσα στην κακομοιριά τους.
      Όλοι αυτοί λοιπόν, άλλοι πνευματώδεις, άλλοι ηλίθιοι, άλλοι καλοί, άλλοι κακοί, ενώθηκαν σε ένα κοινό μίσος. Δεν έδωσαν σπουδαίο ποσοστό στην Κοζάνη άρα δεν ήταν πολλοί που υποστήριξαν τα Αβγά. Αλλά σε διαβεβαιώνω πως έβλεπες στη μούρη όλων πως δεν τρόμαζαν αλλά χαίρονταν που κάποιοι θα μπουν και θα τους πηδήξουν μέσα το κοινοβούλιο.
      Μετά δεν πήγα ξανά να ψηφίσω. Και δεν θα ξαναπάω.
      Στα γράφω αυτά γιατί δυστυχώς το τσουβάλιασμα αν εκφραστείς για το θέμα της θρησκείας και η άποψη που βολεύει στον συνομιλητή για να σε τρολλάρει είναι να υπαινιχθεί πως είσαι αβγό ή αν το αντίθετο πως είσαι καμένος.
      Πάμε τώρα στο δια ταύτα... αλλάζω μήνυμα...

      Διαγραφή
    3. ...θες λες να σταματήσει το φιάσκο του γάμου. Να σταματήσει η υπερεκμετάλλευση των ηλιθίων. Αφήνεις σε ένα σημείο να υπονοηθεί ο,τι υπήρξες παντρεμένος αν δεν κάνω λάθος, αλήθεια έκανες θρησκευτικό γάμο και δεν 'κονόμησες? Αλήθεια? Όποιος κάνει το γάμο που περιγράφεις παραπάνω ρώτησες ποτέ να μάθεις πόσα χρήματα κερδίζει ΑΦΟΡΟΛΟΓΗΤΑ για να στήσει το νοικοκυριό του??? Δεν ξέρεις αλήθεια πόσα κερδίζει? Γιατί μεγάλε διαφωτιστή των ηλιθίων, δεν σκέφτηκες ποτέ αυτόν τον παράγοντα αν απλά δεν τον αποσιωπάς.
      Έκανα γάμο και πολιτικό και θρησκευτικό. Στο θρησκευτικό έβγαλα τρεις φορές τα έξοδά μου. Στον πολιτικό ήρθαν μόνο φίλοι κι αυτοί μόνο ξηλώθηκαν και ξαναξηλώθηκαν μετά. Οι συγγενείς όλοι, που έχουμε πάει και τους παντρέψαμε έναν έναν και έχουμε αφήσει τα μαλλιοκέφαλά μας, σφύριζαν αλλού και περίμεναν πότε θα πυροβολήσει ο διαιτητής για να αρχίσουν να συν-τρέχουν.
      Αυτό το πιστολίδι είναι ο γάμος.
      Για να ξεκινήσεις το κατοστάρι πρέπει να πέσει πυροβολισμός. Αυτόν τον πυροβολισμό τους πήρε αιώνες να μας τον μάθουν κι εσύ λες να τον αλλάξουμε με έναν άλλο που δεν θέλει τίποτα στη ζωή να θυμίζει μπαρούτι. Που δεν θα μας δίνει πίσω τίποτα. Ζητάς από τους άλλους να τρέξουν δίχως πιστολίδι? Πετάς τα όπλα σου ή καλύτερα τα παραδίνεις.
      Το τι πιστεύω δεν θα το δείξω με το γάμο, ούτε είναι κάτι που πρέπει να σε αφορά, από τη στιγμή που είναι ένα θέμα εντελώς προσωπικό και δεν έχει να κάνει με τίποτα από όσα πας να του φορτώσεις. Αλλά εσύ που λες βλάκα όποιον κρατά τις παραδόσεις αυτές τις ηλίθιες, πόσο πιο ηλίθιος μπορεί να είσαι που δεν βλέπεις το όφελος? Αυτοί που δεν τις θέλουν, είναι γιατί δεν τις έχουν ανάγκη φίλε μου.
      Πάνε και παντρεύονται με τον πολιτικό και το προικοσύμφωνο του γαμπρού και της νύφης υπογραμμένο από συμβολαιογράφο για να μην πλακώνονται όταν χωρίζουν. Εμείς οι μπατίρηδες πως θα τη βολέψουμε αμα το περιφρονήσουμε. Σόρρυ που σε έβαλα μέσα στους μπατίρηδες, δε σε ξέρω κιόλας μπορεί να είσαι από τους άλλους.
      Κοίτα τώρα μη μου το γυρίσεις στις χριστιανοπαπαριές...και μιλήσεις για ήθική και θιχτείς. Πες μου μόνο πως αυτό το ζήτημα θα το αναπληρώσει ο πολιτικός γάμος? Πως θα πέφτει το πιστολίδι? Πως θα ξεπληρώσουν τα έπιπλα και τα τεντζερεδικά και πως θα προλάβουν τους γιατρούς που όταν έρχεται ένα παιδί δε σε φτάνει ούτε ένας μισθός σε φάρμακα το μήνα σε κάποιες περιπτώσεις, αν δεν βγάλεις από αυτό το κοινωνικό γεγονός κεχρί.
      Όταν όλοι οι καρχαρίες που ελέγχουν τις ζωές μας εξανθρωπιστουν θα το βγάλεις? Όταν γίνουν ξαφνικά ηθικά όντα? Πως? Θα γίνουμε άξιοι και ανταγωνιστικοί από τη μια μερα στην άλλη και θα μας ανεβάσουν να απολαύσουμε παρέα τα πλούτη τους αν αποκτήσουμε τις ίδιες ιδέες? Φάε εσύ ιδεολογία να σου τρώνε αυτοί το στάρι, φίλε. Φάε εσύ μοντερνιά και καβάτζωσε και στα νύχια. Αγόρασε περισσότερο. Σε παίρνει. Τι κι αν είσαι στα άπατα έχει κι άλλο παρακάτω. Τζαστ κιπ σουιμινγκ ντάουν.
      Αν εγώ κι εσύ έχουμε τον τρόπο μας, είναι και άλλοι που δεν τον έχουν. Οχι γιατί είναι βλάκες, αλλά γιατί δεν έχουν, δεν είχαν και δεν θα έχουν ποτέ τις ευκαιρίες μας, ούτε ίσως και τη μαγκιά μας για να τη βολέψουν. Μ' αυτούς τα βάζεις? Αυτούς στήνεις απέναντί σου? Γι' αυτούς προσπαθείς με αυτές τις ιδέες να αλλάξεις τον κόσμο? Να αλλάξεις τη νοοτροπία? Ειλικρινά δεν μποώ να καταλάβω πως σκέφτεσαι.
      Εξήγησε μου αν θέλεις...

      Διαγραφή
    4. Έγραψα αλλά μου βγήκε αλλού... Δες πιο κάτω στα σχόλια για την απάντηση εκεί που αρχίζει με το : "Θα ξεκινήσουμε με μια παραδοχή"

      Διαγραφή
  13. ΘΕΌΣ. αλλά τι γίνεται όταν η δικιά σου θα θέλει παντρεια ρε φίλε??

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εννοείς φαντάζομαι θρησκευτικό γάμο, γιατί για πολιτικό δεν υπάρχει πρόβλημα. Κοίτα, η αλήθεια είναι οτι αν η μάχη μου για πολιτικό γάμο δεν με βγάλει πουθενά, δεν θα διώξω την γυναίκα με την οποία θέλω να είμαι, αν σε όλα τα άλλα είμαστε καλά. Για αυτό, αν δεν υπάρχει επιλογή νομίζω οτι θα το κάνω. Απλά σίγουρα δεν θα ασχοληθώ καθόλου και σίγουρα δεν θα υποκύψω στο όργιο ξοδέματος που γίνεται για το όλο αυτό θέμα. Σε έναν λιτό και απέριττο γάμο δεν είμαι κάθετα αρνητικός. Σε αυτό που είμαι καθετότατα αρνητικός (σε κάθε γνωστή και μη διάσταση) είναι η βάφτιση κάποιου παιδιού, το οποίο είναι κάτι που δεν θα επιτρέψω ποτε και για κανέναν λόγο. Όσο ζω εγώ το μελλοντικό και υποθετικό παιδί μου θα είναι ελεύθερο να επιλέξει όποτε του γουστάρει τι θα πιστεύει και δεν θα του το επιβάλλει κανένας πούστης.

      Διαγραφή
  14. Θα ξεκινήσουμε με μια παραδοχή. Ο λόγος που δεν μπορείς να καταλάβεις πως σκέφτομαι, είναι γιατί έχεις κάνει κάποιους τελείως λάνθασμένους συνειρμούς. Καταρχάς, γενικεύεις και υποθέτεις οτι, αν μου έλεγες την άποψή σου για τον γάμο ή την θρησκεία, εγώ θα τρόλαρα και θα σε έλεγα αυγό, ουσιαστικά δηλαδή υποθέτεις οτι είμαι αριστερός ή κομμουνιστής ή οτιδήποτε και αν δεν μου δείξεις τα χρώματά σου, εγώ θα κάνω επίθεση. Λάθος σκεπτικό, αφού μπορώ και διαχωρίζω θρησκευτικές και πολιτικές πεποιθήσεις και φυσικά δεν ανήκω σε οποιαδήποτε πολιτική ή θρησκευτική ή κοινωνική "ομάδα", αλλά ανήκω στην μονάδα που εγώ ονομάζω "άτομο". Επίσης, πιστεύεις οτι θέλω να σταματήσει το φιάσκο του γάμου, ή οτι εγώ έχω κάτι με τον γάμο γενικότερα, ενώ στην ουσία κοροιδεύω την προσκόλληση σε απαρχαιωμένα έθιμα που τον αφορούν, όπως και την εκμετάλλευση αυτών απο επιτήδειους. Δεν θα είχα κανένα θέμα ακόμα και με τον θρησκευτικό γάμο στην τελική, αν δεν ήταν τόσο τραβηγμένο απο τα μαλλιά το όλο συμβάν. Επίσης θα ήθελα να μου πεις που ακριβώς υπαινίσσομαι οτι έχω παντρευτεί, να το διορθώσω άμεσα, γιατί δεν μπορώ να φορτώνω με γυναικείες μαζικές αυτοκτονίες την συνείδησή μου. Έδώ θα τονίσω οτι το "ΤΕΛΕΙΩΝΕ ΜΩΡΗ ΒΡΩΜΑ" δεν είναι σεξιστικό σχόλιο αλλά διατυπώνεται έτσι γιατί περιμένουμε τη νύφη που είναι γυναίκα. Αν περιμέναμε τον γαμπρό θα έγραφα "ΤΕΛΕΙΩΝΕ ΡΕ ΠΟΥΣΤΗ". Αλλά ας τα πάρουμε απο την αρχή...

    Όχι λοιπόν, δε ξέρω ακριβώς πόσα παίρνει πίσω ένα ζευγάρι που κάνει έναν θρησκευτικό γάμο. Αν, λες εσύ οτι έβγαλες τα τριπλάσια απο όσα ξόδεψες δεν έχω λόγο να σε αμφισβητήσω, αλλά δεν καταλαβαίνω που κολλάει αυτό και σε τι ακριβώς είναι αντεπιχείρημα; Πως το οτι βγάζεις λεφτά τελικά στο γάμο, κάνει αυτά που κοροιδεύω στο κείμενο να μην ισχύουν:
    - η χαζομάρα οτι οι "φλόγες τις αγάπης" φτιάχνουν τα διαμάντια ;
    - οι βέρες και οι φλέβες, τα στέφανα και οι παιδιάστικοι συμβολισμοί;
    - τα καραγκιοζιλίκια της θρησκευτικής τελετής;
    - τα ηλίθια έθιμα;
    - το γεγονος οτι οι νιοπαντροι (και όχι μόνο) ξοδεύουν ένα κάρο λεφτά σε μαλακίες μόνο και μόνο επειδή πρόκειται για γάμο (ανεξάρτητα αν θα τα πάρουν πίσω);
    - το γεγονός οτι γίνεται με έναν συγκεκριμένο τρόπο που έχει "επιβληθεί" απο την εκκλησία;

    Δεν νομίζω οτι μπορούμε να αγνοήσουμε το πόσο χαζά είναι τα παραπάνω, μόνο και μόνο επειδή κάποιοι βγάζουν λεφτά απο αυτά, το οποίο δεν ξέρω και κατα πόσο ισχύει. Εγώ ξέρω και ζευγάρια που δεν πήραν τίποτα πίσω ή που πήραν λίγα ή που ζημιώθηκαν και μπορώ να σου πω παραδείγματα αν θες, αλλά νομίζω καταλαβαίνεις οτι ανάλογα τους καλεσμένους, τι έξοδα θα κάνεις και το οικονομικό status της κάθε οικογένειας, δεν μπορεις να προβλέψεις τι θα λάβεις πίσω. Όμως επαναλαμβάνω, στο κείμενο πουθενά δεν θα δεις να λέω οτι δεν πρέπει να γίνονται οι γάμοι, απλά κοροιδεύω πολύ συγκεκριμένα χαρακτηριστικά τους και σίγουρα ΠΟΥΘΕΝΑ δεν κοροίδεψα τα δώρα που κάνουν οι συγγενείς και φίλοι στο ευτυχισμένο ζεύγος...ΠΟΥΘΕΝΑ όμως.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ανεξάρτητα λοιπόν απο το τι θα κερδίσεις, πάμε λίγο στο ηθικό του θέματος. Πιστεύεις δηλαδή εσύ (ή τουλάχιστον έτσι δείχνει το σχόλιό σου), οτι αν υπάρχει κάποιος λόγος να παντρευτεί κάποιος με θρησκευτικό γάμο και με ότι αυτός συνεπάγεται, είναι καθαρά οικονομικός και είναι το πιστολίδι που θες να ακούσεις για να τρέξεις στον αγώνα της ζωής... Θα πω δυο πράγματα για αυτό:
      1) Αν σκοπός σου είναι να μαζέψεις φράγκα, κάνεις και ένα τραπέζι-πάρτυ και σε πολιτικό γάμο. Καλείς κόσμο, τους κερνάς, και αυτοί για να βγάλουν την υποχρέωση θα πλερώσουν σε δώρα ή λεφτά, όπως κάνουν δηλαδή και τώρα. Όλα είναι θέμα συνήθειας. Έχουμε ταυτίσει το πάρτυ και το γλέντι με τον θρησκευτικό γάμο ενώ θα μπορούσε να γίνει ανεξάρτητα αυτού.
      2) Με χαρακτηρίζεις ηλίθιο, επειδή νομίζεις οτι δεν βλέπω το όφελος αυτών των παραδόσεων, αλλά η αλήθεια είναι οτι στη προσωπική μου ζυγαριά, η αξιοπρέπεια μου και η ακεραιότητά μου ζυγίζουν περισσότερο απο 10 ή και 20 χιλιάρικα (ακόμα και αν καταφέρεις να βγάλεις τόσα απο ένα γάμο). Τώρα αν μου πεις οτι αν παντρευτώ θα βγάλω ένα μύριο, ευχαρίστως να φορέσω ροζ κοστούμι μαζί με γούνινα παντοφλάκια με φάτσα κουνελιού και να σκάσω στο ιερό παρακαλώντας τον ιερέα να ψάλει το μεγάλο version και τους συγγενείς να μου πετάνε τόνους ρύζι, μακαρόνια και ότι άλλη μαλακία τους έρθει. Και ναι, ο καθένας έχει την τιμή του, όμως τελικά είτε το κάνεις για 100, για 1.000, είτε για 10.000.000 η βασική αρχή είναι η ίδια. Παντρεύεσαι λοιπον (όχι εσύ, γενικά) όχι για να κρατήσεις την παράδοση που λες και εσύ, αλλά για να τα κονομήσεις. Κατανοητό μεν, άξιο χλεύης δε.

      Έχω και άλλα να γράψω, αλλά νομίζω έγινα κατανοητός και άλλωστε ήρθε η ώρα του φαγητού και πείνασα. Αν θες περαιτέρω ανάλυση μου λες.

      Διαγραφή
  15. Ευχαριστώ που απάντησες και συνεχίζω,
    το θέμα εδώ είναι θρησκευτικός vs πολιτικός γάμος έτσι? Ετσι. Και τα δύο είναι κοινωνικά συμβόλαια. Ετσι? Ετσι. Εσύ λες το ένα γελοίο και το άλλο cool. Ετσι? Ετσι.
    Και τα δύο όμως αν το πας σε βάθος είναι φιάσκο. Έτσι? Πέρα από ηθικολογίες αυτό δεν πιστεύεις, είτε παντρεμένος είτε όχι?
    Προτείνεις λοιπόν να κοροϊδευουμε μονόμπαντα ένα από τα δύο καραγκιοζιλίκια για να δημιουργήσουμε παράδοση στο άλλο. Έτσι?
    Και να συνδυάσουμε το τερπνόν με το ωφέλιμο που στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι η πολιτειακή εμπλοκή της θρησκείας σε θέματα περα από τις αρμοδιότητές της. Συμφωνώ! Δεν την θέλω μπερδεμένη. Έχεις δίκιο.
    Ωραία λοιπόν να το κάνεις. Εσένα που τα 10 χιλιάρικα σου φαίνονται ευτελές ποσό να το κάνεις και να δημιουργήσεις νέες παραδόσεις χάνοντας, και να χαρώ εγώ! Πρώτη θα έρθω μετά να σε συντρέξω! Εσύ μπορείς. Εγώ δεν μπορώ να περιφρονήσω 10 χιλιάρικα. Κάντο χωρίς να ξεφτιλίζεις όσους δεν μπορούν, αν είσαι τόσο έντιμος, ωραίος μάγκας και τα ρέστα.
    Αλλά θα τα πούλαγες όλα αυτά αν έβγαζες 100 χιλιάρικα. Ετσι? Εσύ είσαι άπλας φίλε μου. Θέλεις με μια εμφάνιση να πληρωθείς όπως ο Ρουβάς που τον πήρε από παντού για ν ακάνει τέτοια μπάτζετ. Εμείς πάλι μια άσημοι κομπανία είμαστε. Τα λέμε και οι άλλοι συνεχίζουν το φαϊ τους, και κλάνουν και ρεύονται, και μασάνε με το στόμα ανοιχτό και μιλάνε ταυτόχρονα, δεν τσουρομαδιούνται από κάτω, ούτε λιγοθυμούν. Δεν θέλουμε κιόλας τέτοιο κοινό. Μας χαλάει.
    Εμάς τους υπόλοιπους τι μας παίρνεις στο λαιμό σου, που δε γουστάρουμε ποζεράδικη ζωή? Βόλεψέ μας αν είσαι τόσο σπουδαίος. Πέσε πρώτος, αφού μπορείς να περιφρονήσεις τα λίγα τα μικρά και σε νοιάζουν τα πολλά και τα μεγάλα. Χάσε ρε μεγάλε για να κερδίσεις για όλους. Αφού μπορείς. Το 'χεις. Κι εγώ αν χάσεις πρώτη θα έρθω να προγκήξω τους εκμεταλλευτές σου. Δε μ' αρέσουν εμένα οι αδικίες.
    Κατάλαβες τώρα καλύτερα τι λέω? Κάνε πρόγκα στη σωστή κατεύθυνση. Όχι μόνο πρόγκα για την πρόγκα.
    Εναλλακτική λες το τραπέζι του πολιτικού λέει. Κάντο παράδοση να σε πω μπράβο! Έχεις ένα θεσμό, κοινά αποδεκτό, που δουλεύει και πας να τον αντικαταστήσεις με άλλον που δεν θα δουλέψει, αν κάποιοι δεν θυσιάσουν από τα κέρδη τους. Τυχαία νομίζεις είναι όλα αυτά?
    Αφού εσύ ζεις στο σήμερα και βλέπεις καθαρά όλη την κατάσταση και αφού μπορείς να αναμετρηθείς με την ανέχεια μπράβο! Είσαι ο ήρωάς μου! Αν δεν υπάρχει τέτοιο θέμα εύγε! Είσαι ευγενής. Με το καλό σου παράδειγμα και όταν τους στρώσεις το δρόμο ροδοπέταλα, θα ακολουθήσουν και οι υπόλοιποι ανήθικοι, αγενείς, παλιοχέστηδες, συμβιβασμένοι, παρωχημένοι και ηλίθιοι, όπως εγώ και οι όμοιοί μου, που μας εμποδίζουν τα γνωρίσματά μας να το φτάσουμε ως εκεί...
    Περιμένω ε? Και προσκλητήριο και θα έρθω να σε ελέγξω! Άντε η ώρα η καλή και αμα απόφαγες "καλή χώνεψις" αλά μανταμ Σουσού! Λατρεμένη μου!
    Μη με παρεξηγάς είμαι λίγο γλωσσού. Ξέρω πως δεν τα εννοούσες και όλα, όπως τα παρουσίασα...άλλωστε είπαμε την πλάκα μας κάνουμε. Αλλά μέσα από την πλάκα περνάνε πάντα καλύτερα τα μηνύματα. Επίσης πιστεύω πως όποιος γράφει αυτοβιογραφικά είναι καλός χαρακτήρας, όπως το ίδιο πιστεύω και για όποιον άνθρωπο αγαπά τη μουσική και τραγουδά. "Αν τραγουδάει κάποιος μην τον φοβάσαι" έλεγε ο πατέρας μου. Το έχω υποβάλλει στον εαυτό μου ή έτσι είναι στ' αλήθεια δεν ξέρω. Πάντως είναι παρατηρημένο πως ισχύει.
    Καλό απόγευμα!


    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Α δε σχολίασα το πιο σημαντικό. Τα τζουβαερικά που σε φερνουν στο γάμο και σε στολίζουν με μαλάματα και μπριλάντια, και τα ακριβά κοσμήματα δεν έιναι για το θεαθήναι. Κάποτε είχαν πρακτικό σκοπό. Όπως τώρα έχουν οι τσόντες, τα βίντεογκέιμ και οι κρουαζιέρες. Το κάνανε, γιατί αυτά τα κοσμήματα σε περίοδο ανέχειας, που συνέβαινε συχνά κάποτε και αναβίωσε στις μέρες μας, έχουν σταθερή αξία. Δεν είναι χρήματα να υποτιμηθούν. Απίστευτο ε? κοίτα να δεις καλά που έχουμε και τις βέρες να πουλήσουμε και να πληρώσουμε τα ναύλα να μπαρκάρουμε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Οι λόγοι που ο περισσότερος κόσμος γενικώς παντρεύεται είναι είτε επειδή το γουστάρει τρελά, είτε για εξωγενείς παράγοντες.
    Στην πρώτη περίπτωση είναι απολύτως δικαιολογημένος/η να ξοδέψει όσα θέλει. Άλλωστε αν κάποιος θέλει να δώσει 100 χιλιάρικα για ένα ταξίδι, αμάξι κλπ μπορεί να μας φανεί σε πολλούς παλαβό, αλλά περί ορέξεως.... ουδέν σχόλιο.
    Στη δεύτερη περίπτωση οι λόγοι μπορεί να είναι πολλοί, κυριότερος των οποίων: μετά Χ χρόνια συμβίωσης, οι γονείς αμφοτέρων των πλευρών σας έχουν πρήξει ό,τι υπάρχει και δεν υπάρχει. Αλλά φυσικά οι γονείς σας δε θέλουν έναν πολιτικό γάμο, ειδικά αν πρόκειται για τον πρώτο γάμο στην οικογένεια. Οπότε μπαίνετε στο τριπάκι ενός θρησκευτικού γάμου (τους κάνετε που τους κάνετε το χατίρι μετά από καμιά 10ετία, ε μην πάει και χαράμι), στην αρχή κλειστού και μετά ανοικτού. Τέλος πάντων καλό θα είναι να βρεθεί μια ισορροπία, ώστε κι εσείς να κάνετε το πάρτι της ζωής σας (το δίνετε που το δίνετε το πακέτο, να περάσετε καλά τουλάχιστον) και να μην πάθουν οι γονείς σας και διάφοροι άλλοι 45 εγκεφαλικά.
    Όσον αφορά το οικονομικό, για τους περισσότερους έρχεται λίγο πολύ στα ίδια, αν και φυσικά υπάρχουν και οι εξαιρέσεις. Το ερώτημα είναι αν έχετε όρεξη να ξοδέψετε όλον αυτόν τον χρόνο που απαιτείται για να ικανοποιήσετε πιο πολύ γονείς κλπ και λιγότερο εσάς και τους φίλους σας.
    Από προσωπική εμπειρία, μπορεί να φέρει κάποιος όλο το εγχείρημα πιο κοντά στα μέτρα του και να περάσει και καλά τελικά (δεν το περίμενα, αλλά συνέβη). Το μόνο αξεπέραστο και τραγικό σκηνικό είναι θέμα της εκκλησίας, πάλι καλά που κρατάει λίγο! Αν μπορείτε να το ανταλλάξετε με δημαρχείο είναι super, σ' έμενα δούλεψαν τα 45 εγκεφαλικά που λέγαμε και δεν το κατάφερα. Το πιο ωραίο φυσικά είναι το πάρτι, κι αυτό πιο πολύ μετά τις 01:00 το βράδυ, και το ταξίδι του γάμου, που καλό είναι να είναι ένα μέρος που θέλετε να επισκεφθείτε πολύ και οι δύο, παρά κάπου που είναι ρομαντικά με το ζόρι.
    Α, και κάτι ακόμα... Τα κοτρόνια, τα δακτυλίδια κλπ δεν είναι φυσικά απαραίτητα ούτε σημαίνουν τοοοοσο πολλά πράγματα για καμιά γυναίκα. ΑΛΛΑ αγαπητά μου αρσενικά μια και είστε ή θέλετε να είστε οι "κυνηγοί" και επιπλέον έχετε επί των πλείστων πολύ πιο επίπεδο τρόπο σκέπτεσθαι, καλό είναι πότε-πότε να συγκινείτε το θηλυκό που έχετε δίπλα σας, ειδικά αν θέλετε να σας παντρευτεί κι όλας. Μπορεί να είναι ταξίδι, δακτυλίδι, λουλούδια, μια Ferrari, bungee jumping, μια παράσταση, αυτό εξαρτάται από τα γούστα της και από τις δυνατότητές σας φυσικά. Αλλά είναι απαραίτητο να καταλάβει ότι ξοδεύετε τουλάχιστον τον χρόνο σας για κείνη, και να συγκινηθεί γι αυτό. Αν ένα από τα δύο δε συμβεί, μάπα το καρπούζι, μην το προχωράτε καλύτερα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Στο μόνο που εγώ διαφωνώ, είναι στο οτι δεν νομίζω οτι πρέπει να υποχωρώ, ούτε να βρίσκω ισορροπιες σε τέτοια θέματα, μόνο και μόνο για να μην πάθουν οι γονείς μου (γιατί για τους άλλους χέστηκα) 45 εγκεφαλικά. Καταλαβαίνω πως το λες και σίγουρα όλοι μας το σκεφτόμαστε, αλλά ειναι λάθος. Μπορεί ο γάμος να μην είναι το χειρότερο κακό, αλλά είναι ένα μέσα απο μια τεράστια λίστα οπισθοδρομισμών που τειρούνται ακόμα και σήμερα, μόνο και μόνο επειδή "έτσι τα μάθαμε". Δεν είναι έτσι. Και ξεκαθαρίζω ξανά, δεν αναφέρομαι στον γάμο σαν θεσμό, αλλά στην συγκεκριμένη θρησκευτική τελετή και στις διάφορες τυπικότητες που την ακολουθούν. Κατα τα άλλα εγώ μαζί σου και συμφωνώ και σε αυτά που λες στους άλλους άντρες (εγώ είμαι πολλά σκαλιά παραπάνω και δεν μετράω). Καλά τα λες στους φλώρους!

      Διαγραφή
    2. Δε πιστεύω ότι υπάρχει σωστό και λάθος (“Καταλαβαίνω πως το λες και σίγουρα όλοι μας το σκεφτόμαστε, αλλά είναι λάθος”) . Πρόκειται για πολύ υποκειμενικές έννοιες και μάλλον όχι και πολύ αποδεκτές σε μια επιχειρηματολογία. Συμφωνώ ότι το "έτσι τα μάθαμε" κινείται στα πλαίσια μεταξύ ανοχής και ηλιθιότητας και ότι, ειδικά σε κρίσιμα θέματα, ο θρίαμβος της ηλιθιότητας είναι τουλάχιστον ανώφελος. Όσον αφορά τη συγκεκριμένη υποχώρηση μου… τι να κάνουμε κάποιοι δεν είμαστε τέλειοι, έχουμε τις αδυναμίες μας, εξ ου και οι παραπάνω ανοχές. Γι αυτό άλλωστε εσύ γράφεις το blog, κι οι υπόλοιποι κάνουμε απλά σχόλια (κάποιοι ακόμα και ανώνυμα!).
      Η όλη ιστορία με το set-up του γάμου, έχει πολύ παλιές ρίζες σε όλους τους λαούς. Ήταν, όπως και τα υπόλοιπα του είδους, από τις ελάχιστες κοινωνικές εκδηλώσεις όπου μπορούσες να δεις/γνωρίσεις κόσμο και να σε δουν/γνωρίσουν, σε εποχές που αυτά δεν ήταν και τόσο εύκολα. Λογικό λοιπόν να έχει επιβιώσει τόσο πολύ. Αλλά τώρα υπάρχουν μπαράκια, κλαμπάκια, ρεστοράν, παραστάσεις, συναυλίες, παρουσιάσεις και γκαλά για τους πιο κοσμικούς... Νομίζω ότι σιγά-σιγά μας παίρνει να ξεκολλήσουμε από τα πολλά τουλάχιστον καραγκιοζιλίκια.

      Διαγραφή
    3. Νομίζω οτι είναι ξεκάθαρο πλέον οτι, διαφωνούμε οτι διαφωνούμε... (βλέπε τελευταίο post)

      Διαγραφή