Τετάρτη 29 Δεκεμβρίου 2010

Are you fucking kidding me?

Χθες μετά το βραδινό φαγητό είχα βαρύνει κάπως και αποφάσισα να μη κινηθώ από τον καναπέ και άνοιξα το χαζοκούτι (τηλεόραση). Άλλαξα δέκα κανάλια μέχρι να βρω ένα που να μη δείχνει τρεις ηλίθιους να μαγειρεύουν (η πρωτοτυπία είναι ένα ατού μας, σα λαός), και έπεσα σε ένα πρόγραμμά που δεν ξέρω ποιο είναι, αλλά είχε γκόμενες που τραγουδάγανε και χορεύανε και σαν κλασσικός άντρας είπα να χαζέψω κάνα ωραίο κωλαράκι πριν αράξω.

Δυστυχώς μετά από λίγο εμφανίστηκε ο Ρουβάς και μου χάλασε την εικόνα. Μετά ήρθε ένα άλλο πουστράκι και άρχισε να τραγουδάει… Με το που άνοιξε το στόμα του, υπέροχες μελωδίες πλημμύρησαν τα αυτιά μου και η φωνή ήταν τόσο μαγική που σχεδόν με καλούσε να τραγουδήσω και εγώ το υπέροχο αυτό κομμάτι. Για να μη παρεξηγούμαστε η τηλεόραση ήταν στο mute και αυτό που άκουγα δεν ήταν φυσικά αυτή η απομίμηση άντρα, αλλά οι Savatage, και το υπέροχο άσμα ήταν το Gutter Ballet. Νιώθοντας την συναισθηματική έξαψη που νιώθεις όταν ακούς ένα σοβαρό κομμάτι, αλλά ταυτόχρονα παρακολουθώντας τον βλακέντιο στην τηλεόραση να παίρνει γκριμάτσες πάθους λες και τραγούδαγε όπερα, είπα να ελέγξω τι σκατά τραγουδάει και έκανα την ιεροσυλία….

Mute οι Savatage και on ο φλώρος….

Τιμωρήθηκα από το πρώτο δευτερόλεπτο. Άθλια φωνή, άθλιος στίχος, άθλια μελωδία. Η συνολική παρουσία του τύπου προσέβαλε πάνω από δυο αισθήσεις μου καθώς και προκάλεσε αηδία στον ευαίσθητο ψυχικό και πνευματικό μου κόσμο. Σαν να μην έφτανε αυτό, εμφανίστηκαν οι κριτές μετά από λίγο με την αναιδέστατη συμπεριφορά τους και την υπεροπτική τους διάθεση για να κοροϊδέψουν το κακόμοιρο παραπληγικό και να κάνουν το κομμάτι τους. Νιώθω το στομάχι μου να ανακατεύεται και μόνο που τους θυμήθηκα.

Τα κανάλια είναι τελικά τόσο απάνθρωπα. Από τη μία να μας ενημερώνουν για τα χιλιάδες προβλήματα του κόσμου, να μας βομβαρδίζουν με άσχημες ειδήσεις για φτώχεια και δυστυχία και σαν να μην μαυρίζει αρκετά η ψυχή μας, μας βάζουν να δούμε το κάθε χιλιογαμημένο, αποτυχημένο φαλτσοπάπαρο ή ατάλαντο κοντοπούτανο να τραγουδάει ή να χορεύει. Δηλαδή πώς να αντέξει ο μέσος μη-καθυστερημένος άνθρωπος;

Η ποιοτική σήψη της τηλεόρασης δεν είναι φυσικά κάτι καινούργιο, ωστόσο οι διαστάσεις που έχει πάρει στην εποχή μας είναι κολοσσιαίες! Δεν μπορεί αυτό να είναι τυχαίο. Πέρα από τα προβλήματα που μπορεί να αντιμετωπίζουμε σαν είδος ή σαν κράτος ή ατομικά, οι άνθρωποι υποτίθεται ότι προοδεύουμε. Αλλά αυτό δεν αντικατοπτρίζεται πουθενά στη τηλεόραση που είναι και το πιο διαδεδομένο μέσο. Εκατοντάδες άνθρωποι καθημερινά καταφέρνουν απίστευτα πράγματα σε όλους τους τομείς. Επιστήμη, τέχνη, αθλητισμός και πολλά άλλα, συνεχώς αναπτύσσονται καθώς ο άνθρωπος εξερευνά νέους δρόμους να εκφραστεί, και αυτοί μας δείχνουν τον Ρουβά να παρουσιάζει ορδές ανθρώπων που ούτε από το πανέρι να τους διαλέγανε. Και δε λέω βάλτε και λίγους τέτοιους για να γελάει ο κόσμος αλλά με μέτρο. Και δεν είναι μόνο τα reality. Σειρές, ειδήσεις, talk shows κλπ είναι κατά 99% για το ανδρικό μόριο τελείως. Αν κάτσει δηλαδή κανείς να δει ελληνική τηλεόραση θα πιστέψει ότι το ελληνικό κοινό είναι λοβοτομημένο.

Νομίζω λοιπόν ότι αυτό δεν γίνεται τυχαία. Νομίζω ότι γίνεται εσκεμμένα γιατί θέλουν να μας κάνουν χαζούς. Πάντα ήμουν αρνητικός σε θεωρίες συνωμοσίας αλλά, πλέον πιστεύω ότι το πρόγραμμα της τηλεόρασης καθορίζεται από εξωγήινους εισβολείς που θέλουν πρώτα να μας χαζέψουν και μετά να μας κατακτήσουν δια της μεθόδου της συγκαλυμμένης προπαγάνδας. Ακραίο, αλλά πως αλλιώς να εξηγηθεί;

Και εδώ θα ήθελα να κάνω μια πρόταση γιατί, διαισθάνομαι ότι κόσμος κινδυνεύει. Φίλοι μου ακολουθήστε με προσοχή τα εξής βήματα: Πάρτε το τηλεκοντρόλ και κατευθυνθείτε σιγά σιγά προς τη τουαλέτα, βάλτε το ήσυχα ήσυχα μέσα στη λεκάνη και αφού σφιχτείτε καλά, τραβήξτε το καζανάκι. Η τηλεόραση χρησιμεύει και αλλού, συνδέστε playstation, δείτε καμιά ταινία ή βάλτε πάνω το παλιό σεμεδάκι της μαμάς για μη πιάνει σκόνη, αλλά προσέχτε! Μη τους αφήσετε να μας κάνουν χαζούς!

Τρίτη 28 Δεκεμβρίου 2010

Έρχονται δύσκολα χρόνια....

Μια και η οικονομική κρίση έχει παραβιάσει κάθε κώλο σε όλα τα κοινωνικά και επαγγελματικά επίπεδα, και καθώς όλοι νιώσαμε το τεράστιο τριχωτό καβλί του ΔΝΤ να βάζει μέχρι και τα αρχίδια μέσα, τότε ξυπνήσαμε και είπαμε με ύφος σοβαρό και θυμωμένο: ρε μαλάκες αυτοί μας κοροϊδεύουν…........

ΣΩΠΑΑΑΑΑ!

Όλοι ξαφνικά ξυπνήσαμε και συνειδητοποιήσαμε ότι οι πολιτικοί που αγαπούσαμε και ψηφίζαμε τόσα χρόνια, μας γάμησαν τόσο σκληρά, που η κωλοθυρίδα μας θα κάνει 2-3 χρόνια να επανέλθει στην αρχική της κατάσταση και ίσως και περισσότερα από ότι ακούω.

Τώρα λοιπόν που το καρότο έχει φτάσει στον οισοφάγο αναρωτιούνται όλοι γιατί η χώρα έχει πιάσει πάτο. Ο λόγος δεν είναι φυσικά ότι οι πολιτικοί είναι διεφθαρμένοι. Αυτό ισχύει παντού αλλά στην Ελλάδα είμαστε βουτηγμένοι μέσα στα σκατά και με δυσκολία βγάζει ο περισσότερος κόσμος το κεφάλι έξω για να πάρει καμιά ανάσα. Σε τι διαφέρουμε; Το ερώτημα αυτό με απασχολούσε πολύ καιρό και ένα βράδυ που έχεζα κατέληξα στο εξής συμπέρασμα. Οι Έλληνες έχουμε κόλλημα με το παρελθόν. Λατρεύουμε ότι έχει να κάνει με το παρελθόν μας, μας αρέσουν οι σταθερές καταστάσεις, φοβόμαστε το μέλλον και την αλλαγή και γενικά είμαστε κότες και οπισθοδρομικοί σε πολλά σοβαρά θέματα.

Πριν με βρίσει κάποιος ας σημειώσει ότι δεν άλλαζα την Ελλάδα με καμιά χώρα στον κόσμο, αλλά κόσμε σύνελθε λίγο. Η χώρα, ο λαός, ο πολιτικός μας κόσμος και η δημοκρατία είναι πλέον για τα πανηγύρια. Πως είπατε; Η Ελλάδα είναι η γενέτειρα της δημοκρατίας; Ας δούμε λίγο τι θα πει δημοκρατία στην Ελλάδα τα τελευταία 30 χρόνια : "Παπανδρέου/Καραμανλής και ΣΙΑ". Είναι αυτο δημοκρατία γαμώ τη πουτάνα μου; Να έχω μία το μπαμπά και μία το γιό; να ασχολούμαι με τα ανήψια και τους βαφτησιμιούς του κάθε γαμημένου πολιτικού του παρελθόντος; Ε λοιπόν όχι δεν είναι. Αλλά και πάλι δεν φταίνε οι πολιτικοί φυσικά. Φταίει ο καθυστερημένος κόσμος που τους ψηφίζει....

Και δεν μιλάω για τα μουνόπανα που ψηφίζουν τους πολιτικούς που θέλουν για να τους βοηθήσουν μετά. Αυτοί είναι απλά γαμίδια και τους αξίζει σούβλα. Αλλα ο οδυνειρός ψόφος αξίζει τους επόμενους.Η πιο ηλίθια κοινωνικά ομάδα που υπήρξε ποτέ στο πλανήτη είναι αυτή η οποία ψηφίζει σταθερά ένα κόμμα, ακόμα και αν δεν έχει κάποιο άμεσο ή έμμεσο όφελος απο αυτή. Δηλαδή why the fuck τέτοιο κόλλημα; Η απάντηση βρίσκεται μαλλον στο γεγονός οτι αυτή η αξιοψόφητη ομάδα αποτελείται κυρίως απο γέρους του θανατά, ανθρώπους που έχουν χάσει τα λογικά τους και που νομίζουν οτι ο Σαμαράς είναι γιός τους (δεν εξηγείται αλλιώς γιατι βλέπω στην τηλεόραση γέρους να τον φιλάνε). Με όλο το σεβασμό που νιώθω για την τρίτη ηλικιά κάνω quote στον αρκά και θα πώ :"Θάνατος Στους Σκατογερους!". Ουστ γαμημένοι που θέλετε και να ψηφίζετε. Απο πότε τα κουνουπίδια ψηφίζουν; Όταν το μυαλό σου έχει γίνει RIO MARE τότε δεν πρέπει να ψηφίζεις γιατι επηρεάζεις κόσμο γαμημένε. Οχι οτι οι γέροι ειναι τα μόνα ζώα. Έχω γνωρίσει μέχρι και κολλημένα 18χρονα κομματόσκυλα. Σε αυτά συνήθως δίνω συμβουλή να κάνουν σούζες και κόντρες με τα μηχανάκια (οταν είναι άντρες) γιατί είναι πιο cool, ενώ στις αντίστοιχες γκόμενες δίνω τη συμβούλή να κάνουν καμιά πίπα, που αρμόζει περισσότερο.

Βαρέθηκα να γράφω οπότε θα καταλήξω στο εξής: Καλά να πάθουμε. Να μας γαμήσουν τρικούβερτα για να μάθουμε οτι η ανοχή που δείξαμε τόσα χρόνια δεν περνά ατιμώρητη. Είναι γελοίο φίλε Έλληνα επι 30 χρόνια να έχεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ πάνω απο το κεφάλι σου και να περιμένεις οτι δεν θα σε πηδήξουν. Και τώρα πρέπει να σε πηδήξουν μπας και ξυπνήσεις και την επόμενη φορά τους τρίξεις τα δόντια. Ας υποθέσουμε οτι όλοι ψηφίζαμε μια φορά όχι ΝΔ και όχι ΠΑΣΟΚ τι θα γινόταν; Θα έβγαινε λέμε τώρα να κυβερνήσει το κόμμα "Οι ποδηλάτες". Ας αναλύσουμε ΥΠΕΡ και ΚΑΤΑ.

ΚΑΤΑ:
1.Θα τα κάνει σκατά δεν έχει εμπειρία
2.Θα προσπαθήσει να βουτήξει όσα περισσότερα μπορεί
3.Δεν θα κρατήσει σαν κυβέρνηση
ΥΠΕΡ(απαντώντας στα ΚΑΤΑ)
1.Το κάνουν και τα έμπειρα κόμματα απο τότε που υπάρχουν
2.Το κάνουν και τα έμπειρα κόμματα απο τότε που υπάρχουν
3.Το κάνουν και τα έμπειρα κόμματα απο τότε που υπάρχουν
4.Το σημαντικό μάθημα εδώ που μπορούμε να δώσουμε στα μεγάλα κόμματα είναι οτι δεν τους έχουμε ανάγκη. Οτι η θέση τους διακυβεύεται και δε θα είναι ποτέ σταθερή όσο δεν είναι καλά παιδια.

Το 4. είναι κατα τη γνώμη μου το πιο σημαντικό. Πρέπει ο πολιτικός κόσμος να φοβάται το λαό. Το έχουν πει πολλοί μεγάλοι και κανένας δεν το θυμάται. Ποιος μας φοβαται πια? κανεις. Και για αυτό μας γαμάνε. Και δεν εννοώ να κατεβούμε να τα σπάσουμε. Εννοώ να τους πετάξουμε έξω απο τη βουλή. Να μη τρώνε με χρυσά κουτάλια οι γαμημένοι. Να παλέψουν για αυτό όπως παλεύουμε και εμείς καθημερινά. Και τότε, ίσως τότε, να δεί χαρά ο κώλος μας...